Krant op het asfalt

Geplaatst op door

Fietsend van het Leidseveer naar het Utrechts Nieuwsblad op de Drift rijd ik over een oude krant, die verlaten op het asfalt ligt. Hij zit onder de modder. Maar dankzij de koeien van letters is nog duidelijk te lezen waarover het bericht op de voorpagina gaat. De ANWB vindt dat er een betere afstelling moet komen van de groene golven. Dan hoeft er minder geremd en minder opgetrokken te worden. Dat bespaart energie.

Het lijkt verstandige taal en toch maakt een lichte ergernis zich van me meester. Want hier, op de route Leidseveer-Drift, is die afstemming van de verkeerslichten op de auto al gebeurd. En wat betekent dat voor mij als fietser? Dat ik om de haverklap moet stoppen. En dat ik als ik tenslotte opstandig word en het rode licht op de Neude negeer, een mooie kans heb om in de val te lopen, die daar regelmatig wordt opgezet. Want je ziet ze niet op tijd, die agenten die voor de etalage van Lorjé in de Lange Jansstraat staan.

Groene golven voor fietsers, daar hebben we meer aan. Want of de energie nu in 1993 of 1995 op is, dat maakt toch niks uit. Het gezeur over vijf procent besparing, die mogelijk moet zijn, dat is draaien om de hete brei. Als we werkelijk wat energie willen overhouden voor later, dan zouden we heel anders moeten gaan leven. En daar zijn we niet toe bereid en daarover willen wij ook niks horen. Clubs als de ANWB en de regering voelen dat zuiver aan. Daarom gaan ze nooit in op de oorzaken. Het zijn altijd lapmiddelen die ze aanbieden.

Deze week vertoont de Duitse tv een reportage over Athene. Oudheidkundigen zullen er in vertellen dat de monumenten in deze stad de laatste tien jaar meer hebben geleden door uitlaatgassen dan in de tweeduizend voorafgaande jaren door verwering.

Gelukkig voor Utrecht is het autoverkeer hier van een andere orde dan in Athene, een stad die trouwens ook tien keer zo groot is. Het beleid is er hier ook niet meer op gericht om ongelimiteerde aantallen auto’s door de binnenstad te laten stromen. Maar toch neemt de auto nog altijd een te grote plaats in de stad in.