Op excursie

Op excursie

Westenwind, hoe is het mogelijk! Dagenlang was hij oost, en nu plotseling – als ik heb afgesproken mijn verjaardagscadeau, een ‘ballonbon’, te verzilveren – draait hij helemaal. We waaien niet naar Hoog Catharijne, zoals ik zo graag wilde, maar richting Langbroek. Beneden ons geen kantoren en flats, maar weilanden, met zo nu en dan een huppelend haasje. Leuk, dat wèl.

Twee dagen later ben ik weer in de lucht, nu in een oude Fokker Friendship, die zo langzaam en laag vliegt dat ik me bijna opnieuw in een ballon waan. Nog nooit zo goed de Deltawerken gezien. Fantastisch. Aan boord onder meer zestien leden van raadscommissies, een deel van het college van b&w., de top van de vaste UCP-partners en een groep ambtenaren.

De Friendship is voor drie dagen gecharterd en brengt ons eerst naar Londen, vervolgens naar Hamburg en tenslotte naar Stockholm. We bekijken projecten die ons een beeld geven van hoe het UCP zou kunnen worden.

Het blijft lang onduidelijk waarom we Hamburg aandoen. Goed, we zien een paar gebouwen die qua schaal heel goed in Utrecht zouden passen, maar zo bijzonder zijn ze nu ook weer niet. En waartoe dient die wandeling door allerlei benauwde winkelpassages? Eindelijk, al bijna weer in het vliegtuig, maakt Riek Bakker kenbaar dat we hier vooral zijn om te zien hoe het niet moet. Er gelden in Hamburg zeer strikte regels en daardoor zijn vrijwel alle gebouwen even hoog. Saaie boel. Riek kijkt er ondoorgrondelijk bij. Maar de boodschap lijkt duidelijk: je moet niet vasthouden aan zeventig meter als maximum bouwhoogte.

En dan stijgen we weer op.