Sla wassen

Sla wassen

Mijn vader werd geboren in 1889. Hij kon nog vertellen hoe intens ze vroeger bij hem thuis meeleefden met de Boerenoorlog. Hij was een man, die zich altijd zeer vormelijk kleedde: in donkere pakken en overhemden met losse, gesteven boorden. Hij trouwde pas toen hij ver in de veertig was.

Toen zijn jongste zoon (ik dus) al heel snel de neiging begon te vertonen om er juist heel nonchalant gekleed bij te lopen zei hij daar niets van. Want hij was een echte liberaal. Dat wil zeggen dat hij vond dat iedereen maar moest leven op z’n eigen manier.

In het begin van de jaren zestig kwam er in Zwolle, de stad waar hij z’n hele leven woonde, enige beweging. Industrieterreinen werden opgespoten, flatgebouwen neergezet. Mijn vader was enthousiast over die ontwikkeling. Hij zag er een teken van vooruitgang in. Regelmatig pakte hij de fiets om te kijken hoe de werkzaamheden vorderden.

Zo lang als ik me hem herinner was hij bang voor vreemde stoffen in het eten. Hij eiste bijvoorbeeld dat sla zeker vier, vijf keer werd gewassen en daarna nog minstens een uur in water werd gezet. Want hij was er van overtuigd dat alle groenten met insekticiden werden bespoten en dat we langzaam vergiftigd werden. Wij (de rest van het gezin) lachten er een bee tje om. Maar omdat hij zo dramde deden we toch wat hij vroeg.

Drie jaar geleden is hij gestorven. Hij heeft het dus net niet meer meegemaakt: Lekkerkerk, methylbromide, Harrisburg.