Steeds iemand anders
2013
Steeds iemand anders
Wie hogerop wil verandert vaak van baan. Misschien haalt hij de bovenste tree niet, maar hij wordt er elke keer wel belangrijker en financieel beter van. Niet iedereen is ambitieus. Er zijn ook mensen die hun huidige werk prima vinden. Toch krijgen ook zij door reorganisaties, fusies, overnames of job-rotation soms steeds ander werk. Die twee bewegingen – de vrijwillige en de gedwongen – hebben tot gevolg dat bewoners voortdurend met andere mensen te maken krijgt als ze ergens mee zitten. Dat is tamelijk erg. Voorbeeld: de directeur van de verslavingskliniek Victas belooft de buurt zwart op wit, ondertekend, dat er in de ABC-straat geen methadonverstrekking aan ambulante patiënten komt. Dat zal elders in Utrecht gebeuren. Kort daarop vertrekt die directeur. Er komt een nieuwe man, wiens verhaal neerkomt op het volgende: ‘Mijn voorganger kan dat wel gezegd hebben, maar het klopt gewoon niet. We gaan hier tòch
methadon verstrekken. Waar zouden we dat anders moeten doen?’
Je kunt de directeur die de belofte deed wel de schuld geven, maar het bereikt hem niet eens. Door die voortdurende wisselingen van de wacht ontstaan situaties waarin niemand meer verantwoordelijk is. Een ander gevolg van al die mutaties is gebrek aan kennis van het voorafgaande.
Voorbeeld: In 2010 kapt de gemeente onverhoeds twee gezonde, mooie bomen in Achter de Dom, de ene omdat hij te dicht bij de gevel zou staan, de andere om volstrekt onduidelijke reden. Boosheid in de buurt, waarna de gemeente toezegt althans één nieuwe boom te planten.Bijna drie jaar verder meldt de gemeente dat je van de Rijksdienst voor de Archeologie niet op nieuwe plaatsten mag graven in Achter de Dom, en dat er daarom een boom in een bak komt.
Inloopavondje. De buurt zegt: we willen geen bakboom, maar een echte boom. Bij de gemeente is inmiddels een nieuwe man, die zegt: ‘een boom mag alleen op de plaats van de oude boom, en dat is te dicht bij de gevel. Zegt de buurt: zet hem op de plaats van de andere boom. Zegt de man: dat helpt niet, dat is ook drie meter. Zegt de buurt: helemaal niet, dat is zeker zes meter. (Iedereen die de oude situatie kent weet dat het inderdaad zo is.) Waarop de man toezegt het uit te zoeken. Maar hopen dat hij nog een poosje dezelfde baan houdt.
(De boom staat er nu.)